13250-28
Kur tu jósi, bròļeļeņ,
Zeìžu jústu júzdamis?
-Ej, mòseņ, navaicoj,
Atdor' man dzelža vòrtus.
-Es vòrteņus atdarèju,
Kur tu jósi, bròļeļeņ?
-Jóju, jóju augstu kolnu,
Jau dajóju cìma sàtu.
Sasatriuka cìma suņi,
Iztak cìma div' dzaltònis.
Vína mani pati jème,
Ùtra munu kumèļeņu.
Mani vede kļèteņî,
Kumèļeņu staļļeitî;
Man patim veìna glòze,
Kumèļam auzu sìks.
Pataìsot man vìteņu
Tymsejâ kakteņâ.
Guládamys nùsavèru,
Kù dora cìma meitas.
Vína oda, ùtra šyva,
Treša roksta zeižauteņis.
Dúd, màmeņ, tù meitiņi,
Kura roksta zeìžauteņis;
Ka nadúsi tòs meiteņis,
Es nùmeršu bèdeņóm.
-Kur mes tevi globósim,
Bèdeņâ nùmyrušu?
-Jaunu meitu dòrzeņâ,
Pošu rùžu videņî,
Pošu rùžu videņî,
Juzupeņu kriùmeņî.
Tí izauga kupla lìpa
Deviņóm atlasém.
Ít meitiņis, ít puìškiņi,
Ni zareņa nanùlauze;
Atít Dìva div' déļeņi,
Nùlauž pošu versyuneiti,
Aizasprauduš' capureiti
Ìít Mòrys bazneiceņâ.
Tai saceja sváta Mòra:
Ni te puķe, ni te ròža,
Te ir dòrga dvèseļeite,
Bèdeņóm nùmyruse.